บทที่ 105

มุมมองของมาร์โกต์

“จู่ ๆ เขาก็สติหลุดไปเลย ฉันไม่คิดว่าเขาจะหยุด คิดว่าเขาเสียสติไปแล้วและตัดสินใจจะฆ่าฉันให้ตาย... แต่หลังจากที่ฉันรัวหมัดใส่เขาสองสามที ในที่สุดเขาก็ปล่อยฉัน ตอนนั้นเองที่เขาเพิ่งจะรู้ตัวว่าอยู่ที่ไหนและทำอะไรลงไป...”

“ให้ตายสิ...” คาร่าพ่นลมหายใจออกมาขณะที่ฉันพยักหน้า

ให้ตา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ