บทที่ 11 - บทสรุป

มุมมองของมาร์โกต์

วินาทีที่เราสองคนเดินมาถึงห้องที่คุ้นตาจากคราวก่อน ยามคนหนึ่งซึ่งยืนประจำการอยู่ด้านนอกประตูก็ผลักบานประตูเหล็กหนักอึ้งให้เปิดออก ทันใดนั้นคลื่นความเงียบงันอันหนักหน่วงก็ถาโถมเข้าใส่เราสองคน

ราวกับว่าทั้งห้องพร้อมใจกันกลั้นหายใจ

ท้องไส้ของฉันบิดเป็นเกลียวขณะที่เราก้าวเข้าไปในหอประช...