บทที่ 134

ผมมองพวกเธออยู่นาน... เบลล่ากับคาร่าของผม... ผู้หญิงสองคนที่นั่งเบียดกันบนโซฟาอีกตัว มือของพวกเธอบีบกันแน่นจนข้อนิ้วขาวซีด

ท่าทางหวาดกลัวของพวกเธอทำให้ผมเจ็บแปลบที่อก

มาร์โกต์เอาแต่ลอบมองผม เหมือนกับว่าเธอกำลังเก็บรายละเอียดทุกริ้วรอยบนใบหน้าผมเพื่อให้แน่ใจว่าผมจะไม่ไปไหน

ผมจะยอมให้ใครมาพรากเธอไป...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ