บทที่ 135

มุมมองของโคบาน

ทางเดินดูเหมือนจะแคบกว่าปกติ และทุกคนก็ดูหัวเสียกันถ้วนหน้าหลังจากการประชุมเมื่อครู่...รวมถึงตัวกูเองด้วย

ทุกโค้งมุม ทุกบานประตูเหล็ก ทุกการกะพริบของหลอดไฟเหนือหัว ตอกย้ำอยู่ในกะโหลกราวกับนาฬิกาที่กำลังนับถอยหลังสู่ยามค่ำคืน

กูเหลือเวลาไม่มากแล้ว...แม่งเอ๊ย

กูต้องหาไอ้พวกชุดสู...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ