บทที่ 19 - กินให้มีชีวิต

มุมมองของมาร์โกต์

ฉันรู้สึกราวกับว่าตึกหลังนี้กำลังกลืนกินฉันเข้าไปทั้งเป็นทันทีที่เราก้าวเข้าไปข้างใน

วินาทีหนึ่ง ฉันยังอยู่ข้างนอกท่ามกลางผู้คุม เด็กสาวคนอื่นๆ และอากาศบริสุทธิ์ แต่วินาทีถัดมาฉันก็เข้ามาอยู่ข้างใน... ท่ามกลางความหนาวเย็นอันน่าสะพรึง

และไม่ใช่แค่เรื่องอุณหภูมิ แต่เป็นบรรยากาศด้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ