บทที่ 32 - สวย

มุมมองของมาร์ก็อต

ความเงียบงันระหว่างเราช่างน่าอึดอัด แต่มาถึงตอนนี้มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรแล้ว

โคแบนไม่ได้พูดอะไรมากนักตอนที่เราออกจากโรงยิม เขาแค่พาดผ้าขนหนูไว้รอบคอ พึมพำทำเสียงในลำคอประมาณว่าต้องไปอาบน้ำ แล้วก็พยักพเยิดหน้าไปทางโถงทางเดินเป็นเชิงให้ฉันเดินตามออกไป

ฉันก็ทำตามนั้น หลังจาก...