บทที่ 33 - บอส

ฉันนั่งตัวแข็งทื่ออยู่บนขอบเตียง มือประสานกันไว้บนตักราวกับกำลังรอฟังคำตัดสิน

ทุกๆ ชั่วครู่ฉันจะเหลือบมองไปที่ประตูห้องน้ำซึ่งยังคงปิดสนิท เสียงน้ำที่กระทบกระเบื้องยิ่งทำให้ความเงียบนั้นดังกึกก้องขึ้นไปอีก

ฉันสลัดถ้อยคำของเขาที่ฝังลึกอยู่ในใจเหมือนเศษแก้วเล็กๆ ออกไปไม่ได้

สวย

เขาเรียกฉันว่าสวยงั้นเห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ