บทที่ 72 - ใต้นิ้วหัวแม่มือ

ดวงตะวันเจิดจ้าและแผดเผาอย่างไม่ปรานีในตอนที่เราก้าวออกไปยังลานกว้าง ไอความร้อนที่สะท้อนจากพื้นคอนกรีตเป็นระลอกเกาะติดผิวของฉันทันทีภายใต้เสื้อผ้าหลายชั้นที่สวมอยู่

ฉันกะพริบตามองท้องฟ้า มึนงงไปชั่วขณะ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นมันสว่างจ้าขนาดนี้ตั้งแต่มาถึงที่นี่

ไม่มีเมฆ ไม่มีลม

มีเพียงความร้...