บทที่ 90

วันนี้แม่งผ่านไปช้าฉิบหาย

ผมกับลีโอไปยิมกันแต่เช้าตรู่ เล่นเวททุกครั้งเหมือนกับว่ามันติดหนี้อะไรเรา

เราสองคนแทบไม่คุยกันเลย มีแค่เสียงเหล็กกระทบกันกับเสียงคำรามในลำคอที่ดังก้อง

ผมผลักดันตัวเองไปสู่ความเจ็บปวดทางกายชนิดที่กลบทุกสิ่งทุกอย่าง... จนกระทั่งมันกลบไม่มิด

จนกระทั่งผมนอนแผ่อยู่บนม้านั่น เหงื...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ