บทที่ 98

ความเงียบระหว่างเราถูกฉีกกระชากด้วยเสียงสัญญาณที่ดังแผดลั่นก้องไปทั่วทั้งบล็อก

เป็นเสียงที่ฉันเริ่มจะคุ้นเคยแล้ว

มันคือสัญญาณว่ากลอนประตูถูกปลด ห้องขังเปิดออก และ ‘อิสรภาพ’ ได้รับการหยิบยื่นให้เป็นครั้งแรกของวัน

เสียงนั้นดังสนั่นไปตามโถงทางเดินคอนกรีตราวกับเสียงนาฬิกาปลุกที่กระแทกโสตประสาท ทำลายก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ