บทที่ 78 แหวนมืด

เมื่อเจฟฟรีย์ฟื้นคืนสติ เขาก็พบว่าตัวเองกำลังจ้องมองเพดานของห้องที่เคยเป็นห้องนอนของเชน เขาจำโครงสร้างของบ้านได้ทันทีและผ่อนลมหายใจที่กลั้นเอาไว้ออกมา ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม อย่างน้อยเขาก็รู้ว่าตัวเองได้กลับมาบ้านอีกครั้ง

ศีรษะของเขาปวดจนแทบจะระเบิด เจ็บปวดไปทุกอณูของร่างกายราวกับว่าเขาเพิ่งผ่าน...