บทที่ 47 ร่างกายไม่ไหว

แสงขาวของหลอดไฟในห้องพยาบาลทำให้ไอวาลืมตาขึ้นอย่างลำบาก เธอรู้สึกเหมือนตัวเองลอยอยู่ในหมอกหนา จนกระทั่งเสียงคุ้นเคยดังขึ้นข้างหู

“ไอวา…เป็นยังไงบ้าง” พัชรานั่งอยู่บนเก้าอี้ข้างเตียง สีหน้าเต็มไปด้วยความกังวล ครูฝึกยืนอยู่ปลายเตียง สีหน้าไม่ต่างกัน ถัดไปมีบอสตี้ที่เท้าเอวมองด้วยสายตาเป็นกังวลกว่าใคร

...