บทที่ 52 Chapter 52

Chapter 52

“โอ๊ย!” เขาร้องด้วยความเจ็บปวดจนต้องทรุดตัวลงนั่งบนวีลแชร์เช่นเดิม

“เป็นอะไรคะ” เพชรหอมถามด้วยความเป็นห่วง

“เป็นคนไม่มีใครใส่ใจดูดำดูดี”

ก็ว่าไปนั่น! เพชรหอมถึงกับถอนหายใจ มองร่างสูงที่พยายามจะลุกขึ้นยืน หลุบตามองเท้าเขาที่มียางยืดรัดข้อเท้าไว้แล้วถอนหายใจพรืดยาว ถ้าไม่เป็นเพราะหล่อน ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ