บทที่ 87 นางบำเรอท่านประธาน บทที่ 33

“อย่าลำบากเลยดีกว่านะคะคุณเจตต์ แค่นี้มันก็ทำให้รู้สึกว่านุ่นจะต้องกลับไปเป็นหนี้บุญคุณของคุณอย่างล้นเหลือแล้วล่ะค่ะ”

“โอเค...ไม่ให้เบอร์โทรศัพท์ผมก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะมารับคุณไปทำงานก็แล้วกันนะ”

เจตต์ลุกขึ้นโดยไม่รีรอฟังเสียงคัดค้านจากนันทินี เขาออกไปจากบ้านและขับรถออกไปอย่างรวดเร็วโดยปล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ