บทที่ 88 นางบำเรอท่านประธาน บทที่ 34

“สำคัญสิ...สำคัญมากด้วย” เขาดึงมือหล่อนมากุมไว้อีกครั้ง คราวนี้ก้มลงจูบหลังมือที่อวบอิ่มขึ้นแต่เขาก็ชอบให้นันทินีเป็นแบบนี้ หล่อนดูมีน้ำมีนวลมากกว่าเดิมและทำให้เขาอยากดึงร่างอุ้ยอ้ายนั้นมากอดตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้พบนันทินีอีกครั้ง

“มันสำคัญสำหรับผม ดพราะตลอดเวลาตั้งแต่เรา...เอิ่ม...อยู่ด้วยกัน ผมไม่...