บทที่ 6 ตอนที่6 แค่อยากสำรวจ
"ขอบคุณฮับ.."
เด็กชายตัวกลมยกมือป้อมพนมมือขอบคุณคนเป็นพ่อแล้วรีบรับขวดนมมากอดไว้ในอกก่อนจะยื่นมือไปที่ใบหน้าของคนตรงหน้าเพราะอยากสำรวจ
"หน้าฉันมีอะไรติดเหรอ"
ฟรานซิสไม่ได้ว่าอะไรที่ลูกชายของเขาเอามือมาแตะที่หน้าแต่แค่อยากรู้ว่าหน้าเขามีอะไรผิดปกติจึงหันไปถามหญิงสาว
"อยู่เฉยๆค่ะต้นหนาวก็แค่อยากสำรวจ"
ปลายฝนส่งยิ้มให้ชายหนุ่มพร้อมบอกกับเขาให้อยู่เฉยๆเพราะว่านี่คือการสำรวจในสิ่งคิดว่าแปลกใหม่ของลูกชายเธอ
"ฟอดดดด.."
สายตาที่ไร้เดียงสาของลูกชายของเขาทำให้เขาตกอยู่ในภวังค์ดั่งต้องมนต์ในความน่ารักของลูกชายตัวกลมในตอนนี้ยิ่งมองยิ่งรู้สึกว่าเหมือนเห็นตัวเองในตอนเด็กใบหน้าทุกอย่างนี้เหมือนกับเขาอย่างกับแกะ
แต่มีบางอย่างที่เขาไม่มีเช่นกันคือรอยยิ้มหวานๆของลูกชายเขานั่นเองที่ท่าจะเหมือนปลายฝนเสียมากกว่าชายหนุ่มอดใจไม่ได้ที่จะกดจมูกไปที่แก้มย้วยๆของลูกชายของเขาฟอดใหญ่ด้วยความหมั่นเขี้ยวก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วตัดใจรีบไปทำงานเพราะว่าวันนี้เขามีประชุม
"อืม..อื้ออ..."
ต้นหนาวบุ้ยน่าขยี้หัวขยี้ตานิดหน่อยพอรู้สึกว่าอะไรหนวดของคนเป็นพ่อนั้นมันช่างจั้กกะจี้เสียเหลือเกิน
"แดดดี๊ค่อยกลับมาให้สำรวจนะครับตอนนี้แดดดี๊ต้องไปประชุมแล้ว"
ชายหนุ่มลุกขึ้นพร้อมหันหลังเดินตรงไปที่รถตู้ที่จอดรอเขาทันที
"บายฮับแดดดี๊"
ต้นหนาวยกมือโบกไปมาให้คนเป็นพ่อ
"อ๋อ...บายครับลูก"
ฟรานซิสหันหลังกลับมามองลูกชายของเขาด้วยท่าทีปลื้มใจทั้งอมยิ้มเล็กน้อยเขาไม่เคยมีภาพบรรยากาศแบบนี้มาก่อนเมื่อลูกของเขายกมือโบกไม้โบกมือให้เขาจึงรีบยกมือบ๊ายบายลูกเขากลับแล้วจึงหันกลับไปด้วยรอยยิ้มเดินขึ้นไปนั่งบนรถตู้อย่างสุขในหัวใจก่อนไปทำงาน
"อีธานนายอยู่เฝ้าปลายฝนเอาให้ดีถ้าเธออยากจะได้อะไรก็ลองหาให้เธอหน่อยละกัน"
ก่อนจะไปฟรานซิสได้สั่งกับอีธานอีกรอบว่าวันนี้เขามีหน้าที่ทำอะไร
"ครับนาย"
หลังจากที่รับปากเจ้านายของเขาแล้วอีธานเดินไปคุยกับมอแกนที่กำลังจะขึ้นรถครู่หนึ่งด้วยความสงสัย
"มอแกนนายว่านายเราแปลกๆเปล่าวะ"
"นั่นดิดูตอนแรกเหมือนจะคุมคุณปลายได้แต่นี่เหมือนจะยอมเธอทุกอย่างอัตโนมัติ"
มอแกนเองก็คิดเช่นเดียวกับเพื่อนเขาเหมือนกันสองหนุ่มกระซิบกระซาบกันอย่างเบาๆเจ้านายจะได้ยิน
"คงเพราะยอมให้เธออยู่เพราะลูกมั้งถ้าแยกคุณปลายออกกะทันหันกับลูกคงไม่ดีเท่าไร"
" งั้นเหรอวะ"
13.40น.
"ของที่คุณปลายสั่งมาถึงแล้วครับ"
อีธานเข้ามาบอกปลายฝนที่กำลังไกวเปลลูกน้อยของเธออยู่
"เหรอให้คนส่งเข้ามาด้านในเลยคุณช่วยไกวเปลต้นหนาวหน่อยนะคะเดี๋ยวฉันจะไปบอกให้คนส่งของเอาของมาจัด"
ปลายฝนวานให้อีธานไกวเปลลูกน้อยของเธอครู่หนึ่งเพราะตอนนี้เธอจะต้องบอกให้คนจัดการของของเธอว่าจะเอาไว้ตรงไหนก่อน
"ก...ไกวเปล..เอ่อ.."
อีธานน่าเจื่อนเล็กน้อยที่อยู่ๆบอดี้การ์ดหนุ่มยังเขาก็โดนใช้ให้ไปไกวเปลซะอย่างนั้นแต่ก็เป็นหน้าที่ยังไงเขาก็ต้องทำแอบสงสัยเล็กน้อยว่าหญิงสาวสั่งอะไรมาเยอะแยะ
" เข้ามาทางนี้เลยค่ะพวกลานของเล่นก็ปูตรงนี้ได้เลย"
"โอเคครับ.."
เมื่อคนส่งของขนของเข้ามาที่ห้องโถงใหญ่หญิงสาวก็จัดแจงให้พนักงานจัดการปูพื้นแผ่นยางทำเป็นโซนของเล่นไว้ให้ลูกน้อยเธอ
"ส่วนพวกเฟอร์นิเจอร์เดี๋ยวเอาขึ้นมาไว้ข้างบนตามฉันมาเลยค่ะ"
" ครับ"
พนักงานส่งของอีกเจ้าที่เข้ามาหญิงสาวให้เขาทั้งหมดขนของขึ้นไปที่ห้องของฟรานซิสเพราะว่าเธอต้องการเปลี่ยนเฟอร์นิเจอร์บางอย่างให้เข้ากับเธอมากขึ้น
" เอาแล้วล่ะสิครับเจ้านาย.. หึ่ๆ.."
ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ในสายตาของอีธานทั้งหมดเขาสบถขำเล็กน้อยเชื่อว่าหากนายของเขากลับมาจะต้องมีอาการปวดหัวอีกเป็นแน่
บริษัทxxx
17.00น.
"ท่านประธานคะนี่ตารางงานอาทิตย์หน้าทั้งอาทิตย์ค่ะ"
ภัทรินทร์เลขาสาวพราวเสน่ห์ส่วนสูงราวกับนางแบบหน้าคมทรวดทรงองเอวสวยสมส่วนไม่ได้แพ้นางแบบเธอมีความสามารถมากจนได้เลื่อนตำแหน่งมาเป็นเลขาหน้าห้องของฟรานซิสในเวลาอันรวดเร็ว
สิ่งที่เธอดั้นด้นพยายามทำมาทั้งหมดก็เพราะเธอต้องการที่จะมาทำงานใกล้ๆกับชายหนุ่มคนที่เธอหมายตาเอาไว้แม้จะต้องเหยียบหัวใครเพื่อเลื่อนตำแหน่งก็ตามในบริษัทนี้น้อยคนนักที่จะชอบเธอแต่ที่ยังต้องคุยดีด้วยเพราะสถานะในที่ทำงานเท่านั้น
หญิงสาววางแฟ้มตารางงานให้ชายหนุ่มด้วยถ้าทีอ้อยอิ่งเธอแอบมองเขาด้วยสายตาที่หยาดเยิ้มอยู่แทบทุกวันด้วยความหวังที่ว่าวันหนึ่งเธอจะไปนั่งอยู่ในดวงใจของเขาที่มีความหวังแบบนี้ก็เพราะว่าเธอยังไม่เห็นเขามีใคร
"ขอบใจ"
"ท่านประธานจะรับกาแฟหรืออะไรเพิ่มไหมคะภัทรจะได้จัดการให้ค่ะ"
" ไม่ผมจะกลับเลยช่วยตามมอแกนให้ผมด้วย"
"ค่ะ"
หญิงสาวมีสีหน้าผิดหวังเล็กน้อยที่รู้ว่าวันนี้ชายหนุ่มรีบกลับ
"นายจะกลับเลยใช่ไหมครับ"
มอแกนได้รับคำบอกจากภัทรินทร์เขาก็รีบเข้ามาหาเจ้านายของเขาในห้องทันที
"นายโทรถามอีธานให้หน่อยว่าปลายฝนต้องการอะไรไว้ให้ลูกไหมฉันจะได้ซื้อกลับไปทีเดียว"
ฟรานซิสรู้สึกเป็นห่วงที่บ้านแปลกๆกังวลใจพิกลเมื่อนึกขึ้นได้ว่าเมื่อคืนหญิงสาวอยากได้อะไรอีกหลายๆอย่างที่ยังขาดเขาเลยอยากจะซื้อเข้าไปทีเดียวจึงให้มอแกนโทรไปถามอีธานให้อีธานถามหญิงสาวว่าเธอต้องการอะไรบ้างเขาจะได้จัดการให้
"ครับ"
ครู่ต่อมา
"อีธานบอกว่าคุณปลายไม่ได้ต้องการอะไรครับแค่ต้องการให้นายกลับไปเร็วๆเท่านั้นเป็นพอ"
"งั้นเหรอ"
ฟรานซิสทำหน้าแปลกใจกับคำตอบของมอแกนในเมื่อเมื่อคืนหญิงสาวยังบอกว่าขาดของอีกหลายอย่างที่จำเป็นแต่ทำไมตอนนี้เธอบอกว่าไม่ต้องการแล้วแถมยังอยากให้เขากลับไปเร็วๆอีกต่างหาก
คฤหาสน์ฮันส์
"นี่อะไร"
ฟรานซิสหันไปถามอีธานเรื่อยของเล่นที่กองอยู่เต็มห้องโถงว่ามันคืออะไรและมาได้อย่างไร
"คุณปลายเธอสั่งมาไว้ให้คุณหนูเล่นครับ"
"....."
ฟรานซิสเดินขึ้นห้องด้วยสีหน้าที่เรียบเฉยเขาคิดว่าเรื่องของเล่นลูกเขาถ้าจะเยอะขนาดนี้คงจะต้องคุยกับหญิงสาวเรื่องการทำห้องใหม่ให้ลูกเสียแล้ว
"ขนาดนี้เลยเหรอ"
มอแกนหันไปถามอีธานด้วยสีหน้าที่ตะลึงกับกองของเล่นนิดหน่อย
"ข้างบนมีอีกเยอะ"
อีธานบอกกับเพื่อนของเขาด้วยท่าทีอมยิ้มเล็กน้อย
