บทที่ 111

ลูคัสตื่นขึ้นมาในห้องว่างเปล่าเป็นคืนที่สองติดต่อกัน เซบาสเตียนหายไปไหนก็ไม่รู้

ลูคัสควรจะดีใจ มันควรจะรู้สึกสงบสุขที่ไม่ต้องกลับไปนอนบนโซฟาห่วยๆ ที่ทำเอาหลังเขาแทบพังอีก แต่เขากลับไม่รู้สึกอย่างนั้นเลย

เขายกมือลูบหน้าขณะเดินไปตามโถงทางเดินของโรงแรม ความเจ็บปวดในอกมันเลวร้ายที่สุดในตอนเช้า และเขาเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ