บทที่ 113

เซบาสเตียนจิ๊ปากอย่างดูแคลน เสียงนั้นแหลมคมและเต็มไปด้วยความรังเกียจขณะฟังข้อเสนอสุดห่วยที่เจ้าพ่อค้ายาซึ่งเอนกายอย่างสบายอารมณ์อยู่บนโซฟาตรงหน้าเขาพล่ามออกมา

ชายคนนั้นไขว่ห้าง ประดับนิ้วและลำคอด้วยแหวนวงใหญ่กับสร้อยเส้นเขื่อง พ่นควันซิการ์ราวกับว่าที่นี่เป็นของมัน แต่เปล่าเลย

ที่นี่เป็นของเซบาสเต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ