บทที่ 120 ✓

ลูคัสรู้สึกราวกับว่าทุกสิ่งทุกอย่างกำลังพังทลาย เขาเดินไปเดินมาสุดห้องนั่งเล่นฝั่งหนึ่งไปยังอีกฝั่งหนึ่ง สองมือขยี้อยู่ในกลุ่มผมราวกับพยายามจะทึ้งมันออกมา

ลูเซียนออกจากคุกแล้ว ถ้อยคำนั้นดังก้องอยู่ในหัวของเขาอย่างเย้ยหยัน หัวเราะเยาะและทำให้ผิวของเขารู้สึกเหมือนถูกข่วน ลูคัสหัวเราะอย่างขมขื่นและกระ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ