บทที่ 156

การเดินทางนั้นเงียบงัน

เซบาสเตียนไม่เอ่ยคำใด และชิเอลก็เช่นกัน เขาเพียงแค่มองออกไปนอกหน้าต่าง ความคิดในหัวหมุนวนเร็วเกินกว่าจะจับทัน อกของเขาแน่นตึงด้วยความรู้สึกมากมายที่ปะปนกัน ทั้งความสับสน ความโกรธ ความรู้สึกเหมือนถูกหักหลัง ทุกอย่างมันท่วมท้นถาโถมเข้าใส่เขาอย่างรุนแรงจนแทบไม่รู้ว่าควรจะรู้สึกอ...