บทที่ 165

ท้องฟ้ามืดครึ้ม เมฆสีเทาแผ่ปกคลุมสุสานเล็กๆ บนเนินเขา สายลมพัดโชยเบาๆ ผ่านแมกไม้ พาให้ใบไม้เสียดสีกันเป็นเสียงกรอบแกรบ

ลูคัสยืนนิ่งอยู่หน้าป้ายหลุมศพเรียบง่ายป้ายหนึ่ง

เทรนต์ เอเมอร์สัน จากไปเร็วเหลือเกิน

ผืนดินรอบหลุมศพยังคงดูใหม่ และมีดอกไม้เหี่ยวๆ สองสามดอกวางอยู่ข้างป้ายหิน

ลูคัสซุกมือไว้ลึก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ