บทที่ 068

ลูคัสนั่งตัวแข็งทื่อบนเก้าอี้ในโรงพยาบาล สองมือกำขอบที่นั่งไว้แน่นขณะมองหมอรักษาเทรนต์ เขาก้มมองมือตัวเองที่ชุ่มโชกไปด้วยเลือด...เลือดของเทรนต์

เซบาสเตียนยืนกอดอกพิงประตู ใบหน้าเรียบเฉยไร้ความรู้สึก เขาไม่พูดอะไรสักคำตั้งแต่มาถึงที่นี่ แต่ลูคัสสัมผัสได้ถึงไอความร้อนจากสายตาที่จ้องมาราวกับจะแผดเผาใบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ