บทที่ 40 40

ค่ำคืนที่หนาวเหน็บ คฤหาสน์หลังงามเงียบสงัด เจ้าเหมียวเดินเตร่ทั่วบ้าน ดวงตาสีเทาเกือบดำเป็นประกายเขียวยามเมื่อกระทบกับแสงไฟอ่อนๆ ที่เปิดไว้ตามทางเดิน

เมี้ยววว

มันร้องเบาๆ เมื่อชะโงกหน้าไปที่ห้องนั่งเล่นแล้วเห็นรตีนั่งทะมึนอยู่บนโซฟาตัวใหญ่ เธอไม่ได้เปิดไฟ แต่เปิดหน้าต่างรับแสงจันทร์ รวมทั้งไฟทางเด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ