บทที่ 47 47

เขาถึงกับหัวเราะด้วยความเอ็นดู ลืมนึกไปว่าภรรยาแสนซื่อของเขานั้นยังเป็นมือใหม่และขี้อายเพียงใด แต่ในความขี้อายนั้นก็มีความใจกล้าแฝงอยู่ เพียงแต่เขาต้องเป็นฝ่ายเริ่มก่อนเท่านั้น เอาเถอะ ค่อย ๆ พูด ค่อย ๆ สอนกันไป อีกหน่อยเธออาจจะเป็นคนขึ้นคร่อมเขาก่อนก็ได้ หึ ๆ ๆ

“พี่ขอโทษ พี่ผิดไปแล้ว งั้นต่อไปนี้เ...