บทที่ 25 บทที่ 25

“งั้นเดี๋ยวลุงบอกแม่บ้านทำให้นะ”

กอบกุลสั่งแม่บ้านที่มายืนรอรับคำสั่ง แม่บ้านหายเข้าไปในครัวครู่หนึ่งก็กลับออกมาพร้อมชามบะหมี่ และน้ำส้มแก้วหนึ่ง

เอมมาลินนั่งกินบะหมี่ชามนั้นอย่างฝืนๆ แม้มันจะอร่อยเท่าๆ กับครั้งอดีตที่น้ากรองเคยทำ แต่เธอกลับแทบจะกลืนไม่ลง ทว่าก็พยายามกินจนบะหมี่ชามนั้นหมดในที่สุด

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ