บทที่ 41 บทที่ 41

แสงฉายของอรุโณทัยทาทาบขอบฟ้าหรือยัง คนในห้องนอนก็ไม่อาจรู้ได้ แต่ทว่าตอนนี้กวินภพตื่นแล้ว เขาพิศมองดวงหน้าของคนที่ยังหลับอยู่อย่างครุ่นคิด ดวงหน้าอ่อนหวาน แพขนตางอนยาว ปากนิด จมูกหน่อย เป็นดวงหน้าเดียวกับผู้หญิงคนเดียวที่เขาเคยรัก มันช่างสั่นคลอนความเย็นชาแข็งกระด้างในใจเขาเหลือเกิน

กวินภพรีบเบือนห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ