บทที่ 55 บทที่ 55

เอมมาลินบอกตัวเองเช่นนั้น ก่อนจะขยับเข้านั่งลงขอบเตียงข้างๆ ร่างสูง แล้วเอื้อมมืออย่างลังเลไปถอดรองเท้า ถุงเท้า เข็มขัด ก่อนจะแกะกระดุมเสื้อออกให้เขาเป็นลำดับสุดท้าย ไม่รู้ว่าเขาจะว่ายังไงที่เธอถือวิสาสะทำแบบนี้ แต่ความเป็นห่วงมีมากกว่าความรู้สึกอย่างอื่น เธอปล่อยให้เขานอนในสภาพนี้ไม่ได้ เพราะกลัวว่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ