บทที่ 61 บทที่ 61

ทั้งๆ ที่เป็นห่วงแทบแย่ ทั้งๆ ที่ดีใจจนไม่รู้จะบรรยายเป็นคำพูดยังไงที่เห็นเธอปลอดภัย แต่ปากเจ้ากรรมก็ยังไม่ยอมพูดจาดีๆ ยิ่งเห็นสายตาของเธอที่มองเขาอย่างว่างเปล่า กวินภพก็ยิ่งแสดงออกในทางตรงกันข้ามกับความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเอง

“แม้แต่ลมหายใจตัวเอง เอมก็ไม่มีสิทธิ์จะกำหนดมันใช่มั้ย”

“ไม่มี”

พูดแ...