บทที่ 68 บทที่ 68

ควันสีดำบนปากปล่องของเมรุค่อยๆ จางลง เป็นสัญญาณว่าร่างไร้วิญญาณของผู้ล่วงลับได้มอดไหม้ไปเกือบหมดแล้ว บรรยากาศบนลานกว้างเงียบเชียบ ราวกับเมื่อครู่นี้ที่แห่งนี้ไม่ได้คลาคล่ำไปด้วยผู้คน ที่มาแสดงความไว้อาลัยแก่ผู้วายชนม์เป็นครั้งสุดท้าย

ร่างบางยืนอย่างสงบ กอดกรอบรูปพ่อแนบอก พลางแหงนเงยหน้าขึ้นมองบนยอด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ