บทที่ 97 บทที่ 97

“ไม่เบื่อบ้างหรือไงคะ หอมวันละกี่รอบก็ไม่รู้”

“ไม่เบื่อ ไม่มีวันเบื่อ อีกอย่างเดี๋ยวนี้มีลูกๆ มาคอยแย่งหอมแก้มแม่ พี่ยิ่งต้องรีบหอมเวลาที่มีโอกาส”

คำพูดนั้นทำให้เอมมาลินหัวเราะออกมาเบาๆ โดยที่ตายังคงทอดมองภาพลูกสาวคนโตอยู่เช่นเดิม ก่อนจะรำพึงออกมากับสามี

“ยัยอินธ์ยิ่งโตก็ยิ่งเหมือนน้ากรอง จนบางคร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ