บทที่ 16 บทที่ 15 รอยยิ้ม

บทที่ 15 รอยยิ้ม

ร่างสูงลุกขึ้นยืนเต็มความสูง แผ่นหลังกำยำเต็มไปด้วยหมัดกล้ามเนื้อค่อย ๆ ห่างออกไป เสียงปิดประตูดังขึ้นอย่างแรง ลินลดาดึงผ้าห่มมาคลุมโปงแล้วร้องไห้ออกมาด้วยความอึดอัดใจ

วันต่อมา

พันไมล์นั่งดื่มกาแฟร้อนอยู่ในห้องนั่งเล่นเวลาเจ็ดโมงเช้า วันนี้เขาต้องเข้าบริษัทไปเคลียร์งานที่ค้างไว้ ต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ