บทที่ 23 บทที่ 22 ดื้อรั้น

บทที่ 22 ดื้อรั้น

เช้าวันต่อมา

บุญนิศาเดินกลับไปกลับมาอยู่หน้าห้องนอนลูกสาวด้วยความร้อนใจ เธอเคาะประตูห้องเรียกลินลดาแล้วสี่รอบ ก่อนหน้านี้ก็ให้แม่บ้านมาเรียกแล้วยังไม่มีการตอบกลับจากคนข้างในเลย

"มาแล้วเหรอ ไขประตูเข้าไปเลย" นางบอกให้แม่บ้านที่ลงไปเอากุญแจสำรองห้องมาเปิดประตู แต่จังหวะที่แม่บ้านกำล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ