บทที่ 27 บทที่ 26 หมาหวงก้าง

บทที่ 26 หมาหวงก้าง

วันเดินทางไปนอร์เวย์

ลินลดานั่งคู้ไหล่อยู่บนม้านั่งในสนามบินด้วยอาการไม่ดีตั้งแต่เมื่อเช้า ปวดหัวและมวนท้องจนรู้สึกหงุดหงิด ตั้งแต่มาเหยียบสนามบินเธอไม่ได้พูดคุยกับพันไมล์สักคำ แค่เห็นหน้าก็อยากอ้วกใส่แล้ว

"มาแล้ว" เสียงของไทม์ดังมาแต่ไกลทำให้ลินลดารู้สึกใจชื่นขึ้นมาหน่อยหนึ่งท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ