บทที่ 38 บทที่ 37 หายไป

บทที่ 37 หายไป

วันต่อมา

ลินลดาทยอยเก็บของใช้บนโต๊ะทำงานลงในกล่องเก็บของท่ามกลางความโศกเศร้าของพี่ ๆ ที่ทำงานโดยมีรุ่นพี่สองคนช่วยกับเกลี้ยกล่อมเธอไม่ให้ย้ายไปทำงานที่อื่น

"พี่แพงไม่ต้องร้องไห้นะคะ ลินไปไม่ไกลสักหน่อย อีกอย่างลินก็มาหาพี่แพงได้ตลอด"

"ก็พี่ใจหายนี่ เร็วเกินไปด้วย"

"เร็วหรือช้าลินก็ต้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ