บทที่ 33 ตอนที่8.ไอ้โรคจิต

ฉัตรฉายพามอเตอร์ไซค์ขับลัดเลาะมาตามถนนดิน ตามทางที่ต้นเทียนบอก สี่โมงเย็นแล้วแต่แดดยังร้อนเหมือนเที่ยงวัน ครูสาวหรี่ตาลง เมื่อตะวันสวนตาจนแทบมองไม่เห็นทาง ถนนที่วิ่งมามุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตก

นึกแล้วก็สงสารคนที่ใช้ถนนเส้นนี้ทั้งเช้าและเย็นก็โดนตะวันแยงตาไม่ต่างกัน

“อีกไกลไหมคะ” ถามคนที่นั่งซ้อนท้าย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ