บทที่ 10 Chapter 10

Chapter 10

“เธอต้องเจ็บกว่าฉันร้อยเท่าพันเท่าจำไว้” นั่นเป็นเสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้น นรินทร์วิภาไม่มีเรี่ยวแรงที่จะร้องขอความเห็นใจ ปล่อยร่างกายให้เขาย่ำยีและระบายความแค้นเคืองจนกว่าเขาจะให้อภัยเธอ

นรินทร์วิภานอนร้องไห้เมื่อทุกอย่างผ่านพ้นไป เธอไม่รู้ว่าเป็นเวลานานเท่าไหร่ ที่เธอต้องทนให้เขา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ