บทที่ 29 Chapter 29

Chapter 29

“ลืมตาซิลืมตามองหน้าฉัน” นรินทร์วิภาลังเลที่จะลืมตาตามคำสั่งของเขา ก่อนจะตัดสินใจทำตามอย่างที่เขาสั่ง ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนสบตากับดวงตาสีดำสนิทของเขา ดวงตาของเธอระริกไหว สับสนกับความรู้สึกของตัวเอง แต่มีเสียงหนึ่งที่ยังคงก้องอยู่ในหูของเธอตลอดเวลา เสียงที่เธอได้ยินเมื่อคนยามหลับใหล เสียงของใ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ