บทที่ 178 คุกเข่าข้างหลุมฝังศพตลอดทั้งคืน

มาเรียรู้สึกแย่กับเชลซีมากและอยากจะเข้าไปกอดเธอ แต่เธอถูกมัดอยู่และทำได้เพียงคุกเข่า “เชลซี ไม่ต้องกลัวนะ แม่อยู่นี่” เธอกล่าวอย่างอ่อนแรง

เชลซีร้องไห้หนักขึ้น “แม่คะ แสงวูบวาบพวกนั้นคืออะไรคะ ใช่แสงผีหรือเปล่า”

มาเรียชำเลืองมองแล้วพูดว่า “ไม่นะ เชลซี อย่ามอง”

หัวหน้ากลุ่มแค่นหัวเราะ “ไปกันเถอะพว...