บทที่ 439 ซื้อมันขณะผ่านร้านขายยา

ออเรเลียค่อยๆ สูดลมหายใจ ให้ออกซิเจนเต็มปอด แล้วจึงผ่อนลมหายใจออกมายาวลึก ราวกับว่านี่เป็นหนทางเดียวที่จะทำให้เธอไม่ขาดอากาศหายใจ

ครู่ใหญ่ต่อมา เธอก็ซบลงกับอกของเขาแล้วกระซิบแผ่วเบา "เมื่อบ่ายนี้ฉันคุยกับโดโรธีแล้วค่ะ ป่านนี้เธอน่าจะหลับไปแล้ว คงไม่รอฉันหรอก"

ออเรเลียไม่ได้ตอบคำถามของเขาโดยตรง แต่...