บท 14
"ฉันรู้" ชิ่นชูไม่รู้ว่าควรแสดงสีหน้าอย่างไร รู้แต่เพียงว่าตอนนี้ตัวเองคงยิ้มออกมาดูเศร้าสลดเหลือเกิน
"ฉันออกสนามรบไม่ได้อีกแล้ว"
"ฉันรู้"
"ฉันไม่ต้องการเจ้าแล้ว"
"ฉัน..." ชิ่นชูชะงัก มองสุ่ยซานโดยไม่ตอบรับหรือปฏิเสธ
"เจ้าไปเถอะ ข้าไม่ห้าม" สุ่ยซานกัดฟันแน่น บังคับตัวเองให้พูดประโยคต่อไปออกมา "เจ้าไ...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บท 1
2. บท 2
3. บท 3
4. บท 4
5. บท 5
6. บท 6
7. บท 7
8. บท 8
9. บท 9
10. บท 10
11. บท 11
12. บท 12
13. บท 13
14. บท 14
15. บท 15
16. บท 16
17. บท 17
18. บท 18
ย่อ
ขยาย
