บทที่ 18

วรรณกรรมจีน

"ข้าเป็นเนื้อร้าย? ตอนข้าสู้กับญี่ปุ่นนั่น แม่มึงยังไม่ทันมีตุ่มเท่าหัวเข็มหมุดด้วยซ้ำ!" ซุ่ยซานพยายามดิ้นรนขณะจ้องมองพวกเร็ดการ์ดด้วยสายตาเกรี้ยวกราด "ไอ้หนูเวรเอ๊ย คิดว่าตัวเองยิ่งใหญ่แล้วสินะ! แม่มึงมีเวลามาประณามคนนั้นกล่าวโทษคนนี้ แต่ทำไมไม่มีเวลาไปแนวหน้าไปหลั่งเลือดบ้างวะ?"

"เฮอ...