28

Eve doğru koştum ve çocuklarımın gözyaşları içinde ağladığını gördüm. Ana'ya karşı içimde bir öfke yükseldi.

"Hey bebekler, çok üzgünüm," dedim çocuklarımı kucaklayarak.

"Anne, neden bizi burada tek başımıza bıraktın?" diye sordu Emily. "Seni çağırdık ama hiçbir yerde yoktun."

"Doğru," diye destekle...

Giriş yapın ve okumaya devam edin