BÖLÜM 14

ARIA

Ertesi sabah, gökyüzü düz ve cansız bir griydi—bulutlar sanki her şeyin üzerine bastırıyormuş gibi alçakta asılıydı. Renk sokaklara, binalara hatta tenime bile sızmış gibiydi.

Her şeyi uzak, boş hissettiren bir sabahtı. Sanki dünya kemiklerine kadar soyulmuştu.

Araştırma merkezine doğru ...

Giriş yapın ve okumaya devam edin