BÖLÜM 75

O

Karanlık, o uykuya daldıktan çok sonra bile benimle kaldı.

Bedeni benimkine yaslanmıştı, sıcaklığı doldurmayı bilmediğim boşluklara sızıyordu. Uyurken bile nefesi tenime değiyordu, düzenli ve kırılgan.

Göğsüm hâlâ gözyaşlarından ıslaktı. Uykuya dalmadan önce bir şey fısıldamıştı—sadece bir ...

Giriş yapın ve okumaya devam edin