Şükran ile...

Ayla

Malikâne ilk adım attığımız yer gibi görünmüyordu.

Kırık taşlar onarılmış, duvarlar güneşte yeni gibi parlıyordu ve havada talaş kokusu vardı. İlk gördüğümden beri, umut taşımak için yapılmış bir yer gibi hissettirdi.

Pencerede durdum, ellerim karnımın üzerinde. İkizler avucumun altında kıpırd...

Giriş yapın ve okumaya devam edin