Bölüm 109: Fırtınalar Arasındaki Sessizlik

Çatışmanın ardından meyve bahçesi farklı hissettirdi. Akşamın sessizliği henüz çökmemişti, ama hava ağırdı, yükselen seslerin ve öfkelerin anılarıyla yüklüydü. Isla, sıra başında durdu, elini hafifçe bir armut ağacının kaba kabuğuna bastırarak, kendini daha eski ve köklü bir şeye dayıyor gibi hisset...

Giriş yapın ve okumaya devam edin