บทที่ 117 Chapter 117

“กระต่ายตัวน้อยก็รักหมาป่าจอมร้ายค่ะ”

เธอคลี่ยิ้มอ่อนหวาน ความรักมากมายสว่างไสวอยู่ในดวงตา พร้อมกันนั้นยืนยันความรักมากมายด้วยสัมผัสแสนรัญจวนใจ...

“ลูกพี่วันนี้ไม่รีบกลับบ้านเหรอ”

คนที่เท่าไหร่แล้วที่โผล่มาทักคำนี้ ชลวัสไม่อยากจะนับแล้ว ไม่รู้พวกมันจะอยากสอดส่องเรื่องเขาทำไมนักหนา มันก็แค่ช่วงสอง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ