บทที่ 9 Chapter 9

ข้อศอกเล็ก ๆ ของเธอถูกจับ เหมือนเขาไม่ได้ใช้แรงสักนิดยามรั้งตัวเธอบังคับให้ก้าวไปยังลิฟต์ด้วยกัน

“จะพาหนูไปไหน ปล่อยนะ”

ชลวัสเพียงชำเลืองมอง มุมปากได้รูปแต้มรอยยิ้มเจือจาง แบบที่เธอเห็นแวบเดียวก็รู้สึกถึง ...ยิ้มเหยียดหยัน ในบางสิ่งบางอย่าง

“พาเธอไปดูโลกของฉัน”

“หนูไม่...”

พูดไม่ทันจบ ลิฟต์ส่วนตัวพาเธอกับเขามาหยุดยังชั้นจอดรถ เขาลากตัวเธอออกไปหารถยนต์สวยคันหนึ่ง  เปิดประตู จับเธอยัดเข้าไป แล้วเท้ามือกับประตูรถ ก้มตัวลงมา หน้าห่างกันเพียงคืบ เธอรับรู้ถึงลมหายใจอุ่น หวาดผวาจนผงะตัวห่าง

“โลกที่เกิดจากส่วนผสมของสีขาวกับสีดำ”

แววตาที่วาวไหวเป็นนิจกลับเย็นชา เธอที่มองสบหนาวเยือกที่หัวใจทำให้พูดไม่ออก

“โลกสีเทา”

หลังจากนั่งอกสั่นขวัญแขวนอยู่ในรถยนต์สปอร์ตที่ขับด้วยความเร็วราวกับเหาะ พัลลภาสังเกตว่าสถานที่ที่เธออยู่ตอนนี้คือจังหวัดหนึ่ง เป็นเมืองท่องเที่ยวระดับประเทศ ครึ่งชั่วโมง ชลวัสพารถเข้ามาจอดในโรงแรมหรูชื่อเสียงอันดับต้น ๆ ของประเทศ เธอถูกดึงออกจากรถ ขึ้นลิฟต์ไปยังชั้นสามสิบห้า เธอไม่กล้าถามว่าเขาพาเธอมาทำอะไรที่นี่

ประสบการณ์ชวนผวาที่เพิ่งเจอมาไม่กี่วันก่อนทำให้เธอกลัวและเริ่มดิ้นรน

“หนูน้อย... เธอไม่ควรร้องขอให้ปีศาจช่วยตั้งแต่แรก”

คนที่จับกุมตัวเธอเอ่ยและน้ำเสียงก็ยังเจือความรื่นรมย์จนรู้สึกได้

“หนู...”

“เธอควรกลัวฉัน และถ้าฉลาดขึ้นมาสักหน่อยควรรู้ว่าการดีดดิ้นมันน่ารำคาญ”

พัลลภาหน้าเสีย หยุดการขืนตัวหนีแม้หัวใจจะลั่นโครมครามเพราะหวาดกลัวอนาคตอันใกล้ เมื่อลิฟต์เปิดออก หน้าประตูบานใหญ่ การ์ดในชุดสูทสีดำโค้งคำนับทันทีที่ชลวัสมาถึงพร้อมกับเปิดประตูให้เข้าไปด้านใน เธอพบว่ามันเป็นบาร์หรูหรากว้างขวาง มีนักท่องราตรีจับจองที่นั่งเต็มทุกโต๊ะ แสงไฟสลัวหากพอมองเห็นว่ามีทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติ เสียงเพลงจบลง เสียงโห่ร้องกับเสียงปรบมือดังขึ้นกึกก้อง

“ได้เวลาพอดี”

ชลวัสลากสาวน้อยเข้ามาใกล้ โอบกอดเอวเล็กยึดตัวไว้ พาเดินไปยังด้านข้างเวทีมุมหนึ่งโดยไม่สนอาการตัวแข็งทื่อของเธอ มุมที่เขาเลือกมองเห็นเวทีชัดเจน

พัลลภาขืนตัวออกจากฝ่ามือใหญ่ที่เกาะกุมเอวอยู่ เขาเหมือนวางมือไว้ตรงนั้นแต่เธอกลับขยับออกห่างไม่ได้ ขืนตัวไม่พ้น ก่อนจะต้องตัวแข็งทื่อกว่าเดิม เมื่อเสียงเพลงดังขึ้นอีกครั้ง บนเวทีที่สว่างโร่มีชายหญิงสองคู่ขึ้นมาทำการแสดง เสียงปรบมือและเสียงโห่ร้องดังยิ่งกว่าเดิม ส่วนเธอกลั้นหายใจมองสิ่งที่เห็นตรงหน้าตาโต

“นะ...นี่มัน...” อะไร...

ชายและหญิงทั้งสี่คนอยู่ในสภาพล่อแหลมโป๊เปลือย อาภรณ์ที่สวมพูดได้ว่าเป็นเพียงเศษผ้า ผู้หญิงมีผ้าสี่เหลี่ยมผืนเล็กปิดช่วงบนและช่วงล่างด้านหน้า ความกว้างของผ้าปิดบังเต้านมอวบอัดด้านหน้าไว้ ชิ้นล่างปกปิดพื้นที่สงวนเช่นเดียวกับผู้ชาย ด้านหลังเปล่าเปลือยตลอดลำตัว

“โชว์” คนข้างกายตอบ

โชว์ที่ว่า มันทำให้เธอเบือนหน้าที่ร้อนผะผ่าวหนี ชลวัสดันให้กลับมามองอย่างบีบบังคับ เสียงหัวเราะเบา ๆ ดังขึ้นข้างหู เธอรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงของปีศาจ

ชายและหญิงประกบคู่ เต้นโยกย้ายส่ายสะโพกบดคลึงกันและกันท่าทางเร่าร้อน หญิงสาวคนหนึ่งพิงหลังกับเสาสเตนเลส เขย่งเท้าแอ่นหน้าขาเข้าบดขยี้เนินนูนอวบกับด้านหน้าของผู้ชาย จังหวะขยับโยกส่ายทำให้สัดส่วนที่ขึงขวางเป็นลอนลำโผล่พ้นชายผ้า บดเบียดลงบนนูนเนินอวบที่ผ้าผืนเล็กขยับร่นปิดไม่มิด เขาซุกหน้าไซ้จูบกับลำคอสาว ขณะเคลื่อนฝ่ามือลูบไล้หน้าท้องเปลือยขาวผ่อง สอดมือเข้าใต้ผ้าผืนเล็กตะปบกุมเต้านมอวบอัดบีบขยำ

อีกคู่ ฝ่ายหญิงยืนเกาะเสากางขา แอ่นบั้นท้ายมีฝ่ายชายประกบจากข้างหลัง มือหนึ่งล้วงเข้าไปใต้ผ้า อีกมือบีบขยำหน้าอกใหญ่ทั้งสองข้าง ผู้ชายอัดสะโพกกดสัดส่วนตั้งเป็นลำเข้ากับร่องก้นขาว แอ่นอัดส่ายขยับเคล้าคลึงกันอย่างไม่อายใคร

พัลลภาหัวใจกระตุกวาบ ตาโตกับภาพที่เหมือนมีมนตร์สะกดให้มองจ้องไม่รู้ตัว แว่วได้ยินเสียงครวญครางของชายและหญิง พานให้เผลอจิกปลายเท้าเพราะตัวเบาหวิวคล้ายจะเป็นลม แม้ไม่เคยมีแฟนจริงจัง เธอพอรู้ว่าพวกเขาทำอะไรกัน ผ้าผืนเล็กไร้ความหมายไม่สามารถปกปิดสิ่งใดได้ เมื่อชายและหญิงขยับร่างกายบดขยี้กันและกัน สิ่งที่ควรปกปิดจึงเปิดเผย สัดส่วนใหญ่โตปะทะสายตา ก่อนมันจะถูกเสียบแทรกเข้าไปในร่างกายหญิงสาว เธอเผลออุทานออกมาเบา ๆ หลับตาปี๋

ชลวัสหัวเราะลอดลำคอกับอาการตัวแข็งทื่อหลับตาปี๋ของเด็กสาว เธอยังยกสองมือขึ้นปิดหน้า เสียงหนั่นเนื้อกระแทกกระทบกันของคนบนเวทีดังมาให้ได้ยินพร้อมเสียงครวญครางของชายและหญิงที่กำลังขยับโยกใส่กัน ท่ามกลางเสียงเพลงและเสียงโห่ร้องครึกครื้นจากแขกด้านล่างเสมือนเป็นเสียงเร่งเร้าให้นักแสดงฮึกเหิม ขยับโยกกันอย่าเมามันเร่าร้อน

มันคือ ‘เซ็กซ์โชว์’

การแสดงที่เรียกเม็ดเงินมหาศาลให้กับบาร์หรูหราแห่งนี้

“ลืมตา”

คนตัวแข็งเกร็งส่ายหน้าเป็นระวิง พยายามถอยหลังหนี เขาโอบเอวคอดบางไว้ เธอไม่ดูแต่ก็หนีไม่ได้ จำต้องฟังเสียงพวกนั้น

“ลองคิดดูสิว่า ถ้าเป็นเธอที่ต้องขึ้นไปอยู่บนนั้น เอากับผู้ชายให้คนอื่นดูบ้าง”

“ไม่...”

บทก่อนหน้า
บทถัดไป