48

จิตใจของผมกรีดร้อง และร่างกายก็ตอบสนองในทันที ชั่ววินาทีหนึ่งผมกำลังผลักผู้คนให้พ้นทาง และในวินาทีถัดมา ผมก็มายืนอยู่ตรงหน้าอาร์ทิมิสที่หอบหายใจ แววตาที่สับสนวุ่นวายของเธอจับจ้องมาที่ผมขณะที่เธอกำปืนที่บรรจุกระสุนไว้ในมือ

"ทำอะไรของเธอน่ะ" ผมถาม ทำให้เธอต้องกะพริบตาด้วยความประหลาดใจ หัวใจผมเต้นรัวจ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ