บทที่ 102 ช่างเหมือนกันไม่มีผิด

หนึ่งเดือนต่อมาหนิงอันผู้กำลังยุ่งวุ่นวายอยู่กับการงานของตนหาได้สนใจหรือรับรู้เรื่องราวที่กำลังเป็นที่เล่าลือในขณะนี้ไม่ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่แต่งเติมมาจากเมืองหลวงโดยคนของคาราวานพ่อค้าเร่

ในขณะที่เจ้าตัวกำลังทำงานอยู่อย่างเพลิดเพลิน จางอี้ก็ได้เดินเข้ามาหา

“เสี่ยวอัน” เด็กหญิงหันหน้าไปตามเสียงเรียก...